Για πολλά χρόνια, εκπαιδεύουμε το μυαλό μας να αναζητά λύση σε κάποιο πρόβλημα εστιάζοντας έντονα την προσοχή μας σε αυτό, καθώς «στύβουμε» το κεφάλι μας. Οτιδήποτε απλούστερο φαντάζει πολύ εύκολο για να θεωρηθούν αξιόπιστα τα αποτελέσματά του. Ο Peter Fonagy σε συνεργασία με την Mary Target προτείνουν την στρατηγική της «Ερώτησης της Εβδομάδας» ή αλλιώς «Question Of The Week - QOTW», ως μέθοδο επανεκκίνησης από το σημείο που έχουμε κολλήσει. Η «Ερώτηση της Εβδομάδας» βασίζεται στις δυνατότητες του υποσυνείδητού μας, που είναι πολλές και αρκετά αχαρτογράφητες ακόμα.
Η διαδικασία έχει ως εξής: Εστιάζοντας στο σημείο που μας προβληματίζει θέτουμε μια ερώτηση στον εαυτό μας. Αξίζει να αφιερώσουμε τον χρόνο που απαιτείται προκειμένου να εντοπίσουμε ακριβώς το ερώτημα που μας απασχολεί. Στη συνέχεια, τοποθετούμε μηνύματα σε διάφορα σημεία του σπιτιού, όπως για παράδειγμα στον καθρέπτη του μπάνιου και στο ψυγείο ούτως ώστε να μας υπενθυμίζεται η συγκεκριμένη ερώτηση. Όταν αντικρίζουμε τις «υπενθυμίσεις» δεν χρειάζεται να δώσουμε καμία συγκεκριμένη απάντηση. Ο σκοπός τους είναι να εντοπίσουμε διάφορες σκέψεις και ιδέες γύρω από το θέμα που μας απασχολεί. Θα βοηθούσε αν σημειώναμε τις συγκεκριμένες σκέψεις είτε σε ένα τετράδιο είτε στις «σημειώσεις» του κινητού τηλεφώνου. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να ανατρέξουμε σε αυτές, να τις αναλογιστούμε περισσότερο, να εμπνευστούμε και να προωθήσουμε έτσι τον συλλογισμό μας. Μια εβδομάδα μετά, μπορούμε να καθίσουμε και να παρατηρήσουμε την πρόοδό που έχει γίνει, είτε μόνοι μας είτε με ένα έμπιστο και αντικειμενικά σκεπτόμενο άτομο. Έπειτα, μπορούμε να θέσουμε στον εαυτό μας τις εξής ερωτήσεις: Πώς μπορώ να ξεκολλήσω από το σημείο που είχα μείνει την προηγούμενη εβδομάδα; Ποια άλλη οπτική έχω παρατηρήσει να αναδύεται; Τι έχει αλλάξει στον τρόπο που αντιμετωπίζω την «Ερώτηση της Εβδομάδας»; Από πού θα συνεχίσω για την επίλυση του θέματος; Έχει προκύψει κάποιο άλλο ερώτημα που χρειάζεται να αναλογιστώ;
Αξίζει να σημειωθεί πως το ζητούμενο δεν είναι τόσο να εντοπίσουμε τη «σωστή» απάντηση, διότι τις αποφάσεις τις λαμβάνουμε με βάσει τα δεδομένα που έχουμε την εκάστοτε στιγμή. Εξάλλου, η ωριμότητα σχετίζεται περισσότερο με τη διαδικασία του συλλογισμού παρά με τη «σωστή» απόφαση. Διότι οποιαδήποτε δράση θα προκαλέσει αντίδραση και ως εκ τούτου, εκ των υστέρων θα επέλθουν και οι φυσικές συνεπείς οποιαδήποτε απόφασης.
