Αρχικά ο ψυχίατρος είναι γιατρός. Επομένως, αναλαμβάνει ασθενείς που αντιμετωπίζουν κάποια διαταραχή ή ψυχικό νόσημα και στα πλαίσια της θεραπευτικής μεθόδου, συγκαταλέγει και τη χορήγηση φαρμάκων. Από την άλλη πλευρά, ​ο ψυχολόγος είναι μεν επιστήμονας και γνώστης του αντικειμένου, χωρίς όμως να χρειάζεται απαραίτητα αυτός που θα τον επισκεφθεί να αντιμετωπίζει κάποιο ψυχικό νόσημα. Είναι ένας επιστήμονας που ​γνωρίζει κατάλληλες θεραπευτικές τεχνικές, μέσω του διαλόγου, χωρίς φαρμακευτική αγωγή, για να καταπραΰνει συναισθηματικές και νοητικές ανάγκες. Ο ψυχολόγος είναι ένας επιστήμονας ψυχικής υγείας που υποστηρίζει και βοηθά στην αντιμετώπιση μιας απαιτητικής και δύσκολης περιόδου της ζωής μας. Είναι ένας επιστήμονας που μας αφιερώνει χώρο και χρόνο ακούγοντάς μας προσεκτικά, έχοντας ​απώτερο στόχο να μας βοηθήσει ώστε να δούμε πιο ξεκάθαρα τα γεγονότα για να ανακαλύψουμε ανάλογες λύσεις και εναλλακτικές που μέχρι πρότινως μας ήταν δύσκολο να διακρίνουμε. Ακόμα, είναι επαγγελματική του υποχρέωση να κρατήσει απόλυτη εχεμύθεια, να μας αντιμετωπίσει με εμπιστοσύνη και χωρίς επίκριση.

«Δύσκολες φάσεις και απαιτητικές περιόδους» όλοι μας αντιμετωπίζουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν είμαστε καλά νοητικά ή ότι έχουμε χάσει την αξιοπρέπειά μας και δεν είμαστε πια αυτάρκεις. Υπάρχουν φορές που όντως καταφέρνουμε και ξεπερνάμε τα εμπόδια που συναντούμε, είτε μόνοι μας είτε με την υποστήριξη του περίγυρού μας. Άλλες φορές όμως, ​τα γεγονότα φαίνονται πως επαναλαμβάνονται χωρίς να έχουμε ιδιαίτερο έλεγχο των καταστάσεων, ενώ άλλες τυχαίνει να μας βρίσκουν οι εξελίξεις εξαντλημένους, μπερδεμένους ή απροετοίμαστους. Τότε το περιβάλλον μας μπορεί να μην έχει τον καλύτερο τρόπο για να μας υποστηρίξει. Ή ακόμα εμείς, για τους δικούς μας προσωπικούς λόγους, μπορεί ν’ αποφασίσουμε ότι ​αυτή τη φορά θέλουμε να μάθουμε καινούργιους και αποτελεσματικότερους τρόπους για να λύνουμε τα προβλήματά μας. Αυτή λοιπόν είναι συνήθως η κατάλληλη στιγμή και ευκαιρία για να αναζητήσουμε τη βοήθεια ενός επιστήμονα ψυχικής υγείας.

Tο μέσο για τις συνεδρίες είναι ο διάλογος. Ωστόσο, όπως σε οποιαδήποτε μορφή διαλόγου ο​ι συνομιλητές επικοινωνούν στον βαθμό που επιθυμούν. Ιδίως στην πρώτη συνάντηση, είναι απόλυτα φυσιολογικό να υπάρχει μια αίσθηση αμηχανίας, μιας και είναι προς το παρόν άγνωστοι μεταξύ τους. Η αμηχανία αυτή υποχωρεί από τη λήξη της πρώτης κιόλας συνεδρίας και στη συνέχεια, η συνεργασία σας γίνεται τόσο άμεση και λειτουργική όσο χρειάζεται, έτσι ώστε να εκφράσει ο συμβουλευόμενος ανοιχτά τα θέματα που τον απασχολούν.

Σταδιακά, η ένταση των δυσάρεστων συναισθημάτων και οι αδιέξοδες πεποιθήσεις θα αρχίσουν να μειώνονται, μιας και θα έχεις εκπαιδευτεί από τον ψυχολόγο σου να τα αναγνωρίζεις, να τα αποδέχεσαι και να τα διαχειρίζεσαι με περισσότερο υγιή και λειτουργικό τρόπο​. Τότε είναι που ουσιαστικά θα αρχίσεις να τα πηγαίνεις καλύτερα με τον εαυτό σου, με αποτέλεσμα να νιώθεις μεγαλύτερη ανακούφιση και ικανοποίηση έχοντας τον έλεγχο των καταστάσεων και των γεγονότων της ζωής σου. Κατά τη διάρκεια των συναντήσεων μπορεί να υπάρξουν περίοδοι που θα αισθάνεσαι πως ίσως να μην λειτουργεί κάτι σωστά μιας και ο ενθουσιασμός της αλλαγής μπορεί να έχει καταλαγιάσει ή/και τα δυσλειτουργικά κομμάτια του παρελθόντος να έχουν μειωθεί ή να αντιστέκονται στην αναπροσαρμογή. Είναι απόλυτα φυσιολογικό. Το μόνο που χρειάζεται είναι να το επικοινωνήσεις μαζί της και να μείνεις σταθερός/σταθερή στη δουλειά που έχετε ξεκινήσει, γιατί και αυτό το στάδιο είναι μέρος της διαδικασίας και της αλλαγής.

Όπως είχε πει και η Μελίνα Μερκούρη το 1962 "εμείς στην Ελλάδα, όταν έχουμε προβλήματα τα λέμε στους φίλους μας ή στον παπά". Πόσο όμως έχουν αλλάξει οι σχέσεις, η καθημερινότητα και η ζωή από τότε μέχρι σήμερα; Επουδενί, δεν αμφισβητείται η πολυτέλεια της παρουσίας τόσο των φίλων μας, όσο και των πνευματικών. Η αλήθεια είναι όμως πως οι σχέσεις μας με αυτούς τους ανθρώπους δεν περιορίζονται στην υποστήριξη του αυτογνωσιακού μας ταξιδιού, στην εκμάθηση τεχνικών και συνηθειών και στη θεραπεία.​ Ούτε είναι εκπαιδευμένοι στην ανίχνευση και στον εντοπισμό των αιτιών που ενισχύουν μια κακή μαθημένη συνήθεια ή πυροδοτούν λανθασμένες και δυσλειτουργικές συμπεριφορές. Ακόμα, οι σχέσεις με αυτούς τους ανθρώπους ενδεχομένως να είναι ήδη επιβαρυμένες ή να φροντίζουμε πολύ συνειδητά για την προστασία τους.

Στην περίπτωση αυτή η ψυχολόγος είναι υποχρεωμένη να σε ενημερώσει και να σε παραπέμψει σε κάποιον ψυχίατρο, για να σου συστήσει την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή. Συνήθως, οι ειδικοί ψυχικής υγείας συνεργάζονται μεταξύ τους, χωρίς να αυτό βέβαια να δεσμεύει την εκάστοτε επιλογή σου. Ακόμα, στην περίπτωση που η ψυχολόγος μπορεί να θεωρήσει πως για την αποτελεσματικότερη θεραπεία κατάλληλος είναι κάποιος άλλος ειδικός ψυχικής υγείας θα πράξει ανάλογα.