Η αλλαγή προϋποθέτει στόχους, κίνητρο, επαναπροσδιορισμό, διαπραγματεύσεις και πλάνο. Ωστόσο, η πραγματική επιθυμία για αλλαγή είναι συνήθως μια προσωπική, σιωπηρή και εσωτερική διεργασία και δεν μένει πάντα σταθερή. Εφόσον, ο άλλος δεν αλλάζει -εκτός και αν το θέλει ο ίδιος-, εγώ μπορώ να επαναπροσδιορίσω την επιθυμία μου και να αλλάξω πρώτος. Πώς θα μπορούσαν ωστόσο να αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις της αλλαγής; Πώς θα μπορούσαν να αναγνωριστούν οι ανάγκες και οι επιθυμίες που δεν καλύπτονται, το κίνητρο για αλλαγή και η τρέχουσα κατάσταση; Η αλλαγή μπορεί να οριστεί και ως η εξής μαθηματική σχέση ExOxB=K όπου το Ε είναι η επιθυμία προς αλλαγή, το Ο είναι το όραμα της επιθυμίας, το Β είναι τα βήματα που προαπαιτούνται και το Κ είναι το κόστος επίτευξης της αλλαγής. Στην περίπτωση που κάποια τιμή είναι μηδέν τότε και το τελικό αποτέλεσμα είναι και αυτό μηδέν. Προσδιορίζοντας και τις τέσσερις μεταβλητές μπορεί να γίνουν περισσότερο ευδιάκριτοι οι λόγοι που συντηρείται η τρέχουσα κατάσταση και έτσι να επαναπροσδιοριστούν οι μεταβλητές ανάλογα με τον επιθυμητό στόχο. Για παράδειγμα, αν το κόστος είναι αρκετά μεγάλο μπορεί είτε να απορριφθεί είτε να επαναπροσδιοριστεί ο τελικός στόχος της αλλαγής. Με αυτόν τον τρόπο επίσης, μπορεί να γίνουν περισσότερο κατανοητοί και οι λόγοι που ο άλλος συντηρεί την τρέχουσα κατάσταση. Έτσι, μπορούν επίσης να επαναπροσδιοριστούν οι μεταβλητές ανάλογα, από κοινού. Ταυτόχρονα, το Ευχάριστο μπορεί ως μαθηματική σχέση να οριστεί ως Ε=ΤΚ/ΕΚ, όπου ΤΚ είναι η τρέχουσα κατάσταση και ΕΚ επιθυμητή κατάσταση. Στην περίπτωση που ο παρονομαστής τείνει προς το άπειρο, τότε το τελικό αποτέλεσμα είναι μηδέν.
“Αν δεν σου αρέσει κάτι, άλλαξέ το. Αν δεν μπορείς να το αλλάξεις, άλλαξε τον τρόπο που το αντιμετωπίζεις. Μην παραπονιέσαι.” Maya AngelouAngelouΟ Ο άλλος δεν αλλάζει και εγώ δ
コメント