Ιωάννα Κόπτση, BPS - HCPC για Parallaxi
Σκληρύναμε, σκληρύναμε δεν ωριμάσαμε. Εχθρευτήκαμε μεταξύ μας κι αποτυπώθηκε στο βλέμμα μας, στην καρδιά μας. Τσαλαπατήσαμε και την ελπίδα και την πίστη και την αγάπη. Και τι μας έμεινε; Το πετσί το δικό μας και του άλλου. Ας το βγάλουμε κι αυτό να δούμε τι μας έμεινε. Πάντως ωρίμανση δεν το λες, ούτε πρόοδο, ούτε εξέλιξη. Δεν είμαστε καλύτερα -ούτε θα είμαστε καλύτερα- με μόνο μας γνώμονα τον εγωκεντρισμό εις το όνομα της επιβίωσης. Τι να την κάνουμε την επιβίωση, όταν γύρω μας όλα θα έχουν τσαλαπατηθεί; Κι η ελπίδα κι η πίστη κι η αγάπη. Πού θα φυτρώσει ο σπόρος που θα έχουμε διαφυλάξει από την επιβίωση μας, όταν όλα γύρω μας θα είναι έρημη γη;
Ολόκληρο το κείμενο: