Ιωάννα Κόπτση, BPS - HCPCreg. για Parallaxi
Μια Άνοιξη αλλιώτικη από τις άλλες, αλλόκοτη. Γεννάται κάτι που ήδη θερίζει. Η ταχύτητα της διασποράς του ιού, τρομαχτικά δυστοπική. Δεν είναι μόνο η απειλή αυτή καθαυτή, είναι κι ο τρόπος που βιώνω αυτήν την απειλή. Μπορεί να βιωθεί τραυματικά. Κι αυτό διότι το άγνωστο ξυπνά μέσα μου ό,τι φοβόμουν. Θαμμένα μυστικά κι ιστορίες από την κρύπτη. Το σώμα μου αισθάνεται ένταση και το μυαλό μου θολώνει. Αν παγώσω την ένταση κι ακινητοποιηθώ, κινδυνεύω. Αν την αρνηθώ, επίσης. Αν αρνηθώ την απειλή, αν τη χλευάσω με ουτοπική «παντοδυναμία», με υποτίμηση, με άρνηση ή απώθηση, κινδυνεύω τόσο εγώ όσο κι η αγέλη. Είναι σαν να βγαίνουμε στο δάσος για θήραμα κι εγώ να κυνηγώ σφυρίζοντας. Αν τρομοκρατηθώ, παγώσω απομονωθώ κι ακινητοποιηθώ, γίνομαι εύκολη λεία. Το ίδιο συμβαίνει κι αν κάνω άσκοπες κινήσεις επάνω στον πανικό μου. Αν καταφέρω και βιώσω αυτό που συμβαίνει, επιτρέψω στο συναίσθημά μου να εκφραστεί δημιουργικά κι αποτελεσματικά, αφήσω το σώμα μου να κινηθεί ουσιαστικά και μετατρέψω τις εικόνες, τις σκέψεις και τις κινήσεις μου «προσαρμοστικά», τότε «Δαρβινικά» αυξάνω τις πιθανότητες υπέρ μου κι υπέρ όλων μας.
Ολόκληρο το άρθρο: https://parallaximag.gr/parallax-view/mia-anoiksi-alliotiki-apo-tis-alles
