Από Ιωάννα Κόπτση, BPS - HCPC για Parallaxi
Ένας κύκλος που συναντά το σημείο έναρξής του ατέρμονα. Μια σπείρα που πότε δεν συναντά ξανά το σημείο έναρξής της, ωστόσο το πλησιάζει. Μια σειρά από εναλλαγές σ’ ένα αρκετά καλά κουρδισμένο ρολόι, αυτό των εποχών. Ο χρόνος, πιστός μαέστρος της γης, του άξονά της και της σχέσης της με τον ήλιο. Όλα επαναλαμβάνονται κι όμως τίποτα δεν είναι το ίδιο με την προηγούμενη φορά. Η ροή καλεί για συγχρονισμό.
Ο Χειμώνας, φαινομενικά παγωμένος, σκοτεινός, σκληρός και ψυχρός, οριακά δολοφόνος και στείρος. Ουσιαστικά προετοιμάζει τη ζωή που γεννιέται. Το φως που υπάρχει μέσα στις καρδιές και στις εστίες. Υπάρχει κίνηση και προετοιμασία που δεν φαίνονται με γυμνό μάτι, νερό που κινείται, εσωστρεφής ζωντάνια. Απαραίτητος και μοναδικός για την εξέλιξη.
Η ροή συναντά την Άνοιξη ή αλλιώς την άνθιση. Ό,τι προηγήθηκε, ό,τι συλλήφθηκε και δημιουργήθηκε, τώρα γεννιέται σε περιβάλλον γιορτινό, εξωστρεφές και λαμπερό. Είχαν σημασία αυτά που προηγήθηκαν, είτε ήταν ιδέες είτε ήταν ευχές είτε ήταν αποφάσεις, γιατί τώρα συμβαίνουν. Ωστόσο, η στασιμότητα στη γιορτή και στην εξωστρέφεια είναι αδύνατη, θα προκαλέσει ανισορροπία και αναπόφευκτη μανιακή κατάρρευση.
Ολόκληρο το άρθρο: https://parallaximag.gr/featured/roi-ton-epochon
