Από Ιωάννα Κόπτση, BPS - HCPC για Parallaxi
Εσύ. Ναι, εσύ που κάποτε γνώρισες έναν ενδιαφέροντα τύπο, μία γοητευτική κοπέλα και ξεκίνησες να βγαίνεις βόλτες, να γελάς και να κοιμάσαι αγκαλιά. Εσύ. Ναι, εσύ που ταραζόσουν όταν ήταν απέναντί σου, γιατί σου άρεσε. Σου άρεσε πολύ. Ταραζόσουν, όταν έβλεπες πως εξελίσσονταν όμορφα η μεταξύ σας επαφή και σου φαινόταν ύποπτο. Καραδοκούσες, το ξέρω, πως καραδοκούσες να βρεις το κουσούρι, το μελανό σημείο. Δεν μπορεί, να το! Κι έστηνες παγίδες για να γλιστρήσει, για να μην τσουλήσει η επαφή. Και να το! Το έκανε το λάθος, το είδαμε όλοι μας άλλωστε -χειροκρότημα-, έχεις απόλυτο δίκιο. Μα και βέβαια, δεν σε καταλαβαίνει, θα σε ταλαιπωρήσει, δεν σε νιώθει παιδάκι μου. Φαντάσου στο μέλλον τι έχει να γίνει, αν αυτά είναι τα πρώτα δείγματα κακής συμπεριφοράς. Ευκαιρία λοιπόν τώρα να τελειώνει η ιστορία, πριν δεθείς, γιατί –μεταξύ μας τώρα- το είδες πως δενόσουν και δεν σου άρεζε διόλου που έχανες λίγο τον έλεγχο της κατάστασης. Τι κατάλαβες, λοιπόν, και τις προηγούμενες φορές που αφέθηκες; Άντε λοιπόν, μην το καθυστερείς, ρίξε. Ρίξε στο κεφάλι. Πυροβόλα, ντε.
Έτσι, μπράβο! Ανακούφιση, ε; Μαγεία. Τώρα πια δεν έχεις κάτι να ρισκάρεις, άρα ούτε και κάτι να χάσεις. Μπράβο! Σιωπή, για την ακρίβεια άκρα του τάφου σιωπή. Ωχ, γιατί δεν μπορείς να κουνήσεις τα πόδια σου; Κι αυτά τα αίματα, τίνος είναι αυτά τα αίματα; Ποιον ακριβώς πυροβόλησες; Μη μου πεις; Αποκλείεται! Αποκλείεται, σου λέω να ήσουν εσύ. Αφού, εσύ είχες απόλυτο δίκαιο. Τα χειροκροτήματα, οι φίλοι, η περηφάνια, το δίκαιο, όλα αυτά πού τα πας; Μα τι μου λες; Υπερβολική, τιμωρητική και τελεσίδικη η αντίδρασή σου; Μα τι μου λες; Αλλιώς τα είχαμε συμφωνήσει, δεν ακούω κουβέντα. Δεν με νοιάζει που δεν μπορείς να κουνηθείς, δεν με ενδιαφέρει που αιμορραγείς, ούτε που θέλεις να καταπραϋνθείς και να είσαι καλά με έναν άλλον άνθρωπο. Ορίστε; Τί ακριβώς προσπαθείς να μου πεις, ότι αυτό που σε ώθησε να ρίξεις τη σφαίρα δεν ήταν στην ουσία αυτό που συνέβη κι η συμπεριφορά του Άλλου, αλλά παρελθοντικά σου βιώματα που έπαιξαν σαν κασέτα και χωρίς να το καταλάβεις βγήκαν σαν φαντάσματα με αφορμή το τρέχον γεγονός; Τι μου λες, ότι αυτό που σου έκανε ο Άλλος σε ώθησε να αντιδράσεις σχεδόν αντανακλαστικά και χωρίς δεύτερη σκέψη και στην άκρη του μυαλού σου είχες αυτό που συνέβη στο ‘εκεί κι όχι στο ‘εδώ και τώρα’. Κι ακριβώς επειδή είναι βίωμα που αντανακλά τις παρελθοντικές σου εμπειρίες, πιστεύεις πως είναι δεδομένες τόσο δεδομένες, και σαν αυτό-εκπληρούμενες προφητείες θα επιβεβαιώνονται ξανά και ξανά; Παλάβωσες; Α, εγώ δεν σε καταλαβαίνω!
Σταμάτα, μην φεύγεις, μην κλείνεσαι. Κάτσε να τα βάλουμε σε μια σειρά.
Ολόκληρο το άρθρο: https://parallaximag.gr/life/defteri-anagnosi-ton-scheseon-parexigisi
